Zaburzenia integracji sensorycznej, znane również pod nazwą zaburzeń SI, to przypadłość polegająca na nieprawidłowym przetwarzaniu bodźców przez układ nerwowy dziecka. Zaburzenia integracji sensorycznej mogą dotyczyć wszystkich pięciu podstawowych zmysłów człowieka (dotyku, słuchu, węchu, wzroku i smaku), jak i zmysłu równowagi. Przejawiają się zarówno wzmożoną, jak również osłabioną reakcją na bodźce.

Jeśli nadwrażliwość sensoryczna lub brak wrażliwości czuciowej to problem, który dotyczy Twojego dziecka jesteś we właściwym miejscu! Poniżej znajdziesz wiele cennych informacji na temat integracji sensorycznej w domu. Podpowiemy Ci jak zaaranżować przestrzeń wokół dziecka tak, aby czuło się komfortowo oraz jak zachowywać się wobec dziecka na co dzień i rozwijać jego układ nerwowy w kierunku prawidłowej reakcji na bodźce. Mamy nadzieję, że lektura tekstu będzie dla Ciebie pomocna!

[products:3686,3684,3675]

Jakie sygnały powinny ostrzec rodziców o zaburzonej integracji sensorycznej u dzieci?

Tempo rozwoju dziecka jest kwestią indywidualną. Niektóre dzieci szybciej rozwijają swoje umiejętności, wcześniej zaczynają raczkować, chodzić i mówić, a inne nieco później. Niektóre nie mają problemów z odbiorem bodźców za pomocą zmysłów, z kolei w przypadku innych można mówić o zaburzeniach integracji sensorycznej. Niestety, rodzicom często trudno jest dostrzec niepokojące sygnały, zwłaszcza gdy problem dotyczy pierwszego dziecka, jest związany wyłącznie z jednym zmysłem lub jego intensywność nie jest zbyt wysoka.

O zaburzeniach integracji sensorycznej u dzieci mogą nas ostrzec m.in. następujące objawy:

• problemy z zasypianiem;
• wolniejsze tempo przyswajania nowych umiejętności, np. samodzielnego ubierania się;
• wzmożona płaczliwość;
• niechętne próbowanie nowych posiłków;
• nadmierna ruchliwość;
• widoczna niepewność podczas chodzenia po schodach;
• brak koncentracji;
• niechęć noszenia odzieży przylegającej do ciała.

Integracja sensoryczna w domu

W przypadku dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej ważne jest podjęcie odpowiedniej terapii. Szereg umiejętnie dobranych do potrzeb i umiejętności dziecka ćwiczeń, ukierunkowanych na rozwój jego zdolności motoryczno-sensorycznych może przynieść zadziwiające rezultaty. Wdrożenie terapii integracji sensorycznej może zarówno skłonić dziecko do rozwoju nowych umiejętności, jak i skłonić je do zaniechania niektórych zachowań, np: zatykania uszu, gryzienia, kopania. Ćwiczenia integracji sensorycznej mogą również zredukować stres dziecka i obawy przed rozstaniem z rodzicami, obcinaniem paznokci, skracaniem włosów, itp.

Przed podjęciem jakichkolwiek działań konieczna jest jednak diagnoza specjalisty. Zwłaszcza w przypadku młodych dzieci i tych z niepełnosprawnościami ważne jest przeprowadzenie wnikliwego wywiadu oraz obserwacja ich zachowań i postępów.

[products:3655,3656,3659]

Nadwrażliwość sensoryczna - jak zorganizować przestrzeń, w której żyje dziecko

W przypadku dzieci z nadwrażliwością sensoryczną niezwykle ważna jest właściwa aranżacja przestrzeni, w której żyje dziecko. Zdając sobie sprawę, którego ze zmysłów dotyczy zaburzenie, należy wdrożyć odpowiednie działania, aby wspomóc rozwój dziecka i korzystnie wpłynąć na poprawę jego integracji sensorycznej.

• WZROK - w przypadku dzieci nadwrażliwych wzrokowo należy np.:
• unikać jaskrawych barw w pomieszczeniach;
• korzystać ze ściemniaczy światła;
• ograniczyć liczbę przedmiotów w pomieszczeniach (np. zabawek);
• stosować talerzyki z podziałem tak, aby poszczególne pokarmy nie stykały się ze sobą.
• SŁUCH - w przypadku dzieci nadwrażliwych słuchowo należy np.:
• unikać sytuacji, gdy telewizor lub radio są stale włączone;
• usunąć źródła hałasu z pokoju dziecka, np. wentylator, hałas z ulicy, urządzenie natleniające w akwarium;
• zainwestować w słuchawki wygłuszające dla dziecka.
• WĘCH - w przypadku dzieci nadwrażliwych węchowo należy np.:
• usunąć kominki, atomizery, pałeczki zapachowe, itp. z przestrzeni, w której żyje dziecko;
• zwracać uwagę, które zapachy kuchenne dezorientują dziecko;
• unikać kosmetyków o zapachach, które działają drażniąco na dziecko.
• DOTYK - w przypadku dzieci nadwrażliwych dotykowo należy np.:
• wycinać metki z ubrań;
• zwrócić uwagę jak dziecko reaguje na obcisłe ubrania;
• unikać golfów lub ubranek z gumkami wokół kostek, nadgarstków lub bioder.

Dziecko nieaktywne a integracja sensoryczna

Dzieci z nadwrażliwością sensoryczną nadmiernie reagują na otaczające je bodźce. Są nadpobudliwe w przypadku kontaktu z ostrym światłem, głośną muzyką, itp. Ich przeciwieństwem są dzieci nieaktywne. Unikają one jakiejkolwiek ekspozycji na bodźce, ponieważ towarzyszące im doznania są dla nich nieprzyjemne. W przypadku dzieci nieaktywnych terapia integracji sensorycznej sprowadza się do oswajania dziecka z danym ruchem lub “dotykiem” przy jednoczesnym respektowaniu określonych przez niego barier. Przykładowo, jeśli dziecko nie znosi wycierania po kąpieli należy pozwolić zrobić mu to samodzielnie lub nie zmuszać go do zabaw, które mu nie odpowiadają.

[products:3082,3003,2976]

Jak pomóc dziecku z zaburzeniami integracji sensorycznej?

Integracja sensoryczna w domu może być dużym wyzwaniem dla rodziców. Niezależnie jednak od trudności, jakie możemy spotkać na swojej drodze niezwykle ważne jest, aby:

• zrezygnować z ostrego dyktowania poleceń dziecku;
• uporządkować “świat” dziecka tak, aby był schematyczny i przewidywalny;
• zapewniać dziecku odpowiednią dawkę doznań na co dzień;
• zwracać uwagę na doświadczenia dziecka zamiast traktować je za błahe i niewarte uwagi.

Integracja sensoryczna - zabawki

Aby terapia integracji sensorycznej była dla dziecka atrakcyjna, a przy tym zapewniała mu dostęp do różnorakich bodźców zewnętrznych, koniecznie należy ją wzbogacić o odpowiednie pomoce i zabawki. Przydatne mogą okazać się zarówno zabawki sensoryczne, jak i huśtawki, maty, baseny z piłeczkami, drewniane klocki i inne. Oddziałując na różne zmysły dziecka za pomocą zabawek do integracji sensorycznej można bowiem pobudzić je do rozwoju przy jednoczesnym braku presji wobec dziecka.